نقد همه چی نقد فیلم نقد کارتون

پیمان معادی : متولد سال 1349 در نیویورک و دانش آموخته مهندسی متالوژی. معادی کارش را در سینما با نوشتن فیلمنامه « آواز قو » در سال 1379 آغاز کرد و پس از آن نیز فیلمنامه های متعددی به رشته نگارش در آورد که مهمترین آنها « کما » ، « شام عروسی » و « عطش » بودند. اما دوران بازیگری وی در سال 1389 با فیلم « درباره الی » به کارگردانی اصغر فرهادی آغاز شد. فیلمی که معادی به خوبی در آن درخشید و سبب شد تا فرهادی در فیلم بعدی اش به نام « جدایی نادر از سیمین » نیز از معادی در نقش اصلی استفاده کند که این فیلم باعث شهرت بسیار معادی شد. « برف روی کاج ها » اولین فیلم پیمان معادی در مقام کارگردان محسوب می شود.

درباره فیلم :

« برف روی کاج ها » لحنی استوار و روایتی یکپارچه دارد که خوشبختانه تا حد زیادی در دام کلیشه نمی افتد. عادت کرده بودیم که آثار سینمای ایران را به همراه داستان سفارشی و یا موقعیت های سفارشی مشاهده کنیم، اما « برف روی کاج ها » یک اثر ارجینال محسوب می شود که بی اشکال نیست، اما تحسین برانگیز است.

فیلمبرداری سیاه و سفید، بارزترین مشخصه فیلم است که کمک زیادی به واقعی بودن فضای فیلم کرده است.

معادی با اولین ساخته سینمایی اش نشان داده که فرد بسیار باهوشی است چراکه پرداخت شخصیت ها را به خوبی انجام داده است. به جز شخصیت خانم صاحبخانه که تکلیفش با خودش مشخص نیست، دیگر شخیصت های داستان به خوبی معرفی می شوند و به خوبی وظیفه شان را در پیشبرد داستان انجام می دهند.

خوشبختانه معادی در ترسیم یک خانواده قشر متوسط جامعه ، بهترین تصویر ممکن را ایجاد کرده است که متاسفانه دیگر فیلمسازان به دلایلی، از انجام آن سرباز می زنند. اینکه خانواده ای متوسط را با دغدغه های خاص خودشان و رفتارها و موقعیت های طبیعی شان در یک فیلم ببینیم بدون آنکه آنها به نوعی نقش منفی فیلم باشند، یکی از اتفاقاتی است که کمتر در سینمای ایران رخ می دهد! بی میل بودن زن و شوهر به ازدواجشان و خستگی مفرط از زندگی یکنواخت، حال و روز امروز جامعه ماست که معادی به بهترین شکل ممکن آن را در « برف روی کاج ها » به تصویر کشیده است.

یکی از نکات امیدوار کننده ای که معادی در پرداخت شخصیت رویا از آن استفاده کرده ، پرهیز از مغلطه و شلوغ کاری پس از متوجه شدن خیانت همسرش به وی است. رویا شخصیت درونگرایی هست و تمام درد و رنج هایش را در خودش می ریزد و بسیار هم انسان آرامی است که این را حتی می توانیم با برخورد منطقی اش با قضیه خیانت همسرش متوجه شویم؛ او داد نمی زند، زمین و زمان را بهم نمی ریزید ، خیلی آرام پایش را از زندگی همسرش کنار میکشد و سرنوشت جدیدی را دنبال میکند.

نکته تحسین برانگیز دیگری که می توان آن را نشانه نبوغ کارگردانی معادی دانست، اهمیت دادن به شخصیت های فرعی فیلم است. امروزه در اکثر کشورهای صاحب صنعت سینما، کارگردانان از شخصیت های فرعی به عنوان موقعیت کلیدی داستان استفاده می کنند و کلیدی ترین اتفاقات فیلم را با حضور آنها رقم میزنند؛ اتفاقی که کمتر در سینمای داخل شاهدش بوده ایم. معادی در « برف روی کاج ها » به اندازه کافی به شخصیت های فرعی داستان توجه داشته و با اینکه این توجه هنوز جای کار بسیاری دارد، اما برای اولین کارگردانی ، کاملا قابل قبول است.

البته منطقی بودن رفتار شخصیت ها در لحظاتی رنگ می بازد. به عنوان مثال رابطه میان رویا و نریمان خیلی سریعتر از چیزی که انتظارش را داریم پیش می رود. شاید بتوان این موضوع را به دلیل شرایط بحرانی رویا و نیاز سریع به یک همدم برای تسکین غم هایش دانست، اما خیلی سخت هست که شما یک هنرمند با فرهنگ سطح بالا را در جامعه پیدا کنید که با این سرعت به زندگی اش خیانت کند و حواسش به هیچ چیز هم نباشد!

همچنین به نظر می رسد که روابط عاطفی بین شخصیت ها خیلی زودتر از زمانی که انتظار می رود ، آغاز می شود. به عنوان مثال رویا با توجه به اینکه هنوز در مورد رابطه مخفیانه علی مطمئن نیست، اما تن به رابطه با نریمان می دهد و نریمان هم با آگاهی از ازدواج رویا، با رضایت کامل این رابطه را به جلو هدایت میکند. می شد که در شکل گیری این رابطه کمی حوصله به خرج داده شود.

بازی مهناز افشار در نقش رویا، یکی از بهترین نقش آفرینی هایی است که وی در دوران بازیگری اش انجام داده. افشار در سالهای اخیر در مسیر درست بازیگری قرار گرفته و سعی در عدم تکرار خودش دارد که کمک زیادی به متمایز بودنش از اغلب بازیگران زن سینمای ایران کرده است. افشار حالا با بازی در نقش رویا ، یک نقش آفرینی متمایز و قابل اعتنا را تجربه کرده که به راحتی می شود لب به تحسین آن گشود.

صابر اَبر نیز همانند همیشه، بهترین بازی را از خود به نمایش گذاشته و در جلوی دوربین راحت است. شاید بدترین انتخاب بازیگران فیلم معطوف به حسین پاکدل باشد. هرطور که حساب می کنم می بینم که بازیگران بهتری می توانستند در نقش علی ظاهر شوند تا حسین پاکدل!

فیلمبرداری محمود کلاری عالی و یکدست انجام شده است. جایگیری دوربین و قاب بندی های خاص کلاری باعث شده تا « برف روی کاج ها » از لحاظ فیلمبرداری در سطح بسیار بالایی قرار داشته باشد.

موسیقی فوق العاده کارن همایونفر که تلفیقی است از قطعات کلاسیک و سنتی، بسیار شنیدنی و لذت بخش است.

در نهایت باید به پایان بندی فیلم اشاره کنم که قابل قبول است. البته شاید این پایان بندی که نقطه اوج فیلم هم هست، مخالفان و موافقان زیادی داشته باشد. به نظر من این پایان جسورانه تر و مناسب تر از هر پایان کلیشه ای دیگر است که در سالهای اخیر در موضوع " خیانت " در داخل ایران مشاهده شده است. اینبار دیگر قرار نیست به سنت دیرینه، همه روابط فراموش شوند و همه بر سر زندگی خودشان بازگردند! اینبار زن با قاطعیت در برابر همسرش ایستادگی میکند و از احساس علاقه جدیدی که به فرد دیگر در زندگی اش بوجود آمده سخن می گوید. شاید این پایان بندی مناسب افراد سنت گرا نباشد اما بهترین حُسن ختام برای این داستان درگیر کننده است.

حاشیه :

تفاوت های نسخه ای که در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و نسخه اکران شده ، بسیار زیاد هست. این تفاوت ها در برخی صحنه ها باعث شده داستان فیلم به سمت و سوی دیگری سوق داده شود اما جای شکرش باقی است که هسته فیلمنامه تغییر نکرده است!

حوزه هنری نام این فیلم را جزو آثار تحریمی اش قرار داد و سرسختانه پای تصمیمش ایستاد،

در مقطعی گفته شد که احتمالاً این فیلم در قم و مشهد اکران نخواهد شد.

سید جمال ساداتیان ( تهیه کننده ) از سینما «آزادی» و وضعیت تبلیغات تلویزیونی و شهری «برف روی کاج‌ها» گلایه کرد و عنوان کرد که حوزه هنری مقصر است که این فیلم را تحریم کرده و سینماهایش را برای نمایش این فیلم ، در اختیارش قرار نداده است.

اسلایدر

آوازک


کپي از منابع سايت نقد همه چی نقد فیلم نقد کارتون با ذکر منبع بلامانع است Theme Reconstruction By Bir-Music.com